Hikaye anlatımı, önemli bir öğrenme kaynağıdır. İnsanların tartışmacı veya paradigmatik olarak değil, anlatıcı olarak düşündükleri kanıtlanmıştır. İnsanların yaşadıkları bağlamı anlamaları ve içindeki arzularını ve korkularını ifade etmeleri gerekir. Duygular ve duyumlar daha çok hikâye anlatımı yoluyla ifade edilir. Vatandaşların şehirleriyle kişisel ve öznel bir ilişkisi vardır. Hikâyeler, yaşadığımız şehirleri anlamlandırmak ve analiz etmek için çok değerli bir araçtır.

Hikâyeler olayları ve gerçekleri tutarlı ve anlaşılır kılar. Anlatım, gerçekliğin görünen kaosunun altında yatan düzenin iyileştirici vizyonunu sunar. Tıpkı şehir hayatı gibi.

Her şehir, dışarıdan gelenlere bir kimlik sunmak için yansıtılan bazı basit ve tanınabilir fikirler ve imgeler taşır. Ziyaretçilerin ilk bakışta az çok tutarlı olabilecek bir izlenimi vardır. Şehrin ikonları olarak anıtlardan ve sakinlerden oluşan bir koleksiyon, şehrin gücünü, güzelliğini ve etkisini göstermenin olağan yolu olmuştur.

Açıkçası, şehirle ilgili anlatıları geliştirmek istiyorsak, onu her özel hikâyede ortaya çıkan manzara, sahne ve bağlam olarak anlamamız gerekiyor. Şehir, kendi anlatımı içinde ana motiftir. Bir sonraki adım, şehrin içinde meydana gelen belirli küçük hikâyeleri belirlemek ve toplamak olacaktır.

Tamamen kişisel olandan, yaşlara, mahallelere, geçmişe, nüfusun kökenlerine göre farklı topluluk ve gruplara kadar binlerce olasılık ve bakış açısı bulabiliriz… Çağdaş şehir karmaşık ve çok kültürlüdür. Dolayısıyla, kültürel bir bakış açısıyla, tüm bu çeşitliliği hesaba katmamız gerekiyor.

Şehir içindeki tüm etkileşimler, renkler, ışık, ruh hali ve sesler dikkate alınmalıdır.

Şehrin hikâyeleri duyulmayı hak ediyor. Geleceğin şehri, gelişimini sürdürülebilir bir konuma dayandırmak istiyorsa, kurumların tüm farklı bakış açılarını dikkate alması ve beslemesi gerekir. Katılım, farklılıklara saygı duyan güçlü bir topluluk ve kimlik geliştirmenin ipucudur. Nüfusu dahil etmek, onu öngörülen şehrin bir parçası haline getirmenin en iyi yoludur. Hikâye anlatımı, bu sorunların üstesinden gelmek için mükemmel bir araçtır. Kültüre katılımı teşvik etmenin en önemli koşulu ise vatandaşlar ve kurumlar arasındaki doğrudan ve düzenli iletişimdir.

Anlatılar ve hikayeler arasındaki bağlantı, şehrin tüm manzarası, her iyi hikâyenin mükemmel bir şekilde konumlandırılması ve doğru bir şekilde tanımlanması gereken arka plandır. Şehir, parçaların toplamından daha fazlasıdır. Şehir ağırlıklı olarak bir bütün olarak hissedilir. Bireysel olarak, belirli eylemler, olaylar, anlar aracılığıyla deneyimlenir.

Hikâye anlatımı, kültürel sınırlardaki topluluklar için güçlendirici bir araç olarak hareket eden güçlü bir potansiyele sahiptir. İnsanlar arasında güven ve bağlantı kurmak, parçalanmış topluluklardaki ilişkileri güçlendirmek için yararlı bir yöntemdir.

Bir şehir ya da bölge, kolektif anlatılar yardımıyla geliştirilebilir, şekillendirilebilir ve dönüştürülebilir. Anlatılar “dönüştürücü” olabilir.

Hikâye anlatımı, hafızayı koruyan mesajlar ve görüntüler taşır. Ancak bu sadece geçmişe bakmakla ilgili değil, gelecek için bir miras yaratmanın ve taşımanın bir yoludur. Ancak miras, yalnızca zaman ekseninin geçmişin anıları aracılığıyla yeniden etkinleştirilmesi ve bunların geleceğe uzatılması değildir. Şehir mekanları, içinde yaşayan insanların yaşam biçimlerini şekillendirir. Ortak bir değer olarak, kolektif bir miras olarak her şeyden önce kamusal alanları güçlendirmeye yönelik bir mekanizmadır. Mirasın akıllıca kullanımı kentsel yaşamı sosyal, ekonomik ve tabii ki kültürel olarak canlandırabilir.